|
www.oczekiwanie.fora.pl Biblistyka, teologia, filozofia, kreacjonizm
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
waldek
kadet
Dołączył: 18 Cze 2009
Posty: 15
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/5
|
Wysłany: Czw 14:43, 22 Gru 2011 Temat postu: |
|
|
witam,
przyznam sie że zastanawiałem się czy pisać u Dr Szatkowskiego
dwie kwestie pierwsza nie za bardzo interesują mnie tematy tu poruszane ze względu na brak budowania mojej wiary a nie oszukujmy się jeśli każdy fakt rozpatruje się z punktu widzenia "co on może podważyć w Biblii" a nie co on może potwierdzić to raczej wiary sie nie buduje
apropo dziesięciny i pytania które Trawa zadałeś mi na adwentfree
dlaczego oddaję 10 a nie 3 czy 90 ?
otóż dary są wymieniane w Nowym Przymierzu a więc dobrowolne dary były zdaje się na rozwój i pomoc wiernym nie tylko dopuszczane ale również że tak powiem "oczekiwane"
natomiast każdy według sumienia i możliwości
i raczej te moje 10 % wynika bardziej z możliwości
choć może moje serce mnie oszukuje w tym względzie nie wiem
Post został pochwalony 0 razy
|
|
Powrót do góry |
|
|
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
oczekiwanie
Administrator
Dołączył: 10 Mar 2009
Posty: 2642
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 6 razy Ostrzeżeń: 0/5
|
Wysłany: Czw 16:01, 22 Gru 2011 Temat postu: |
|
|
waldek napisał: | witam,
przyznam sie że zastanawiałem się czy pisać u Dr Szatkowskiego
dwie kwestie pierwsza nie za bardzo interesują mnie tematy tu poruszane ze względu na brak budowania mojej wiary a nie oszukujmy się jeśli każdy fakt rozpatruje się z punktu widzenia "co on może podważyć w Biblii" a nie co on może potwierdzić to raczej wiary sie nie buduje
apropo dziesięciny i pytania które Trawa zadałeś mi na adwentfree
dlaczego oddaję 10 a nie 3 czy 90 ?
otóż dary są wymieniane w Nowym Przymierzu a więc dobrowolne dary były zdaje się na rozwój i pomoc wiernym nie tylko dopuszczane ale również że tak powiem "oczekiwane"
natomiast każdy według sumienia i możliwości
i raczej te moje 10 % wynika bardziej z możliwości
choć może moje serce mnie oszukuje w tym względzie nie wiem |
Waldek. Nie chce, zebys postrzegal to forum jak miejsce gdzie traci sie wiare, ale raczej gdzie poszukuje sie prawdy. Dla mnie prawda jest wazniejsza od wiary, moze napisz to inaczej: wierze w istnienie prawdy obiektywnej, ktora wyzwala. to forum nie jest moim forum, lecz forum wszystkich uzytkownikow, my wszyscy je ksztaltujemy, ty rowniez mozesz to robic. Pamietac jednak nalezy, ze kazda opinia choc z pewnoscia winna cieszyc sie szacunkiem nas wszystkich, to jednak moze byc atakowana i obalana. Pozdrawiam cie serdecznie.
Post został pochwalony 0 razy
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
Jag
Pulkownik
Dołączył: 11 Mar 2009
Posty: 1482
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 9 razy Ostrzeżeń: 0/5
|
Wysłany: Czw 22:03, 22 Gru 2011 Temat postu: |
|
|
waldek napisał: | witam,
przyznam sie że zastanawiałem się czy pisać u Dr Szatkowskiego
dwie kwestie pierwsza nie za bardzo interesują mnie tematy tu poruszane ze względu na brak budowania mojej wiary a nie oszukujmy się jeśli każdy fakt rozpatruje się z punktu widzenia "co on może podważyć w Biblii" a nie co on może potwierdzić to raczej wiary sie nie buduje
apropo dziesięciny i pytania które Trawa zadałeś mi na adwentfree
dlaczego oddaję 10 a nie 3 czy 90 ?
otóż dary są wymieniane w Nowym Przymierzu a więc dobrowolne dary były zdaje się na rozwój i pomoc wiernym nie tylko dopuszczane ale również że tak powiem "oczekiwane"
natomiast każdy według sumienia i możliwości
i raczej te moje 10 % wynika bardziej z możliwości
choć może moje serce mnie oszukuje w tym względzie nie wiem |
Waldek,
Czyli rozumiem, ze 10% nie jest dla Ciebie doktryna wiary, a jedynie dobrowolne dary?
Nie wydaje mi sie, abysmy rozpatrywali tu cokolwiek z punktu widzenia
podwazania Biblii, choc jednoczesnie nie padamy przed Biblia na kolana. Osobiscie mysle, ze Biblia zasluguje na takie wlasnie traktowanie, i po to jest. Staram sie takze, aby moja wiara byla zbudowana na mocnych fundamentach, nie takich, ktore mozna latwo podwazyc. Jesli Twoje mozna, to byc moze Twoja wiara potrzebuje lepszego oparcia? Jest wiele rzeczy w ktore chcialbym wierzyc, ale nie moge. Trudno - akceptuje ten fakt. Zgadzam sie tez Jarkiem, ze prawda jest wazniejsza od wiary - choc w kregach adwentowych to nadzwyczaj kontrowersyjne stwierdzenie (niemal heretyckie!). Jesli udaje nam sie cokolwiek tu podwazac w stosunku do Biblii, to byc moze pewne jej interpretacje. Ale to, wbrew pozorom, robi Bilii dobrze - wykazujac, ze pewne interpretacje sa nie do przyjecia, pokazujemy, jakie alternatywy mozemy w zamian zaoferowac. Biblia powinna byc drogowskazem wiary, nie obiektem wiary.
Post został pochwalony 0 razy
Ostatnio zmieniony przez Jag dnia Czw 22:52, 22 Gru 2011, w całości zmieniany 2 razy
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
oczekiwanie
Administrator
Dołączył: 10 Mar 2009
Posty: 2642
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 6 razy Ostrzeżeń: 0/5
|
Wysłany: Pon 15:36, 26 Gru 2011 Temat postu: |
|
|
Do Trawy.
Dziesiecina. Jak ja zdefiniowac?
sprobujmy.
Dziesiecina - ustanowiony przez Jahwe-Elohim sposob wyposarzania Jego slug w dobra materialne potrzebne-konieczne do ich (slug) godnego materialnie zycia.
Czy zgadzacie sie z ta definicja?
Post został pochwalony 0 razy
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
andrzej1951
Pulkownik
Dołączył: 10 Mar 2009
Posty: 1192
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 23 razy Ostrzeżeń: 1/5 Skąd: Kraków
|
Wysłany: Pon 16:46, 26 Gru 2011 Temat postu: |
|
|
Ja się zgadzam.
Wydaje mi się jednakże, że problemem jest, KTO zniósł dziesięcinę w NT i czy był to Jezus ?
Nie ma co dyskutować o dziesięcinie w ST, bo to rzecz nie podlegajaca dyskusji.
O ile chodzi o NT, wydaje mi się, że kluczowym tekstem będzie ten : oddajcie cesarzowi, co cesarskie, a Bogu, co Boskie.
Należałoby się zastanowić, czy Jezus oddawał dziesięcinę.
Ja jestm PRZEKONANY, że tak !
Z czego wynika moje przekonanie:
A z tego, że nieoddawanie dziesięciny przez żyda było grzechem, a Jezus przeciez nie zgrzeszył.
a.
Post został pochwalony 0 razy
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
oczekiwanie
Administrator
Dołączył: 10 Mar 2009
Posty: 2642
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 6 razy Ostrzeżeń: 0/5
|
Wysłany: Pon 16:56, 26 Gru 2011 Temat postu: |
|
|
Ok. wazny point.
A ja dodalbym: Izrael czasow Jezusa przyjmuje go jako Mesjasza. Jezus z Nazaretu nie umiera na krzyzu tylko na oltarzu swiatynnym. Izrael staje sie narodem, ktory wypelnil swoja misje. Mesjasz zmartwychwstaje. I wtedy co dalej? Jak wyglada zycie religijno-polityczno-spoleczne tego narodu?
Post został pochwalony 0 razy
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
andrzej1951
Pulkownik
Dołączył: 10 Mar 2009
Posty: 1192
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 23 razy Ostrzeżeń: 1/5 Skąd: Kraków
|
Wysłany: Pon 17:33, 26 Gru 2011 Temat postu: |
|
|
Jarku !
Mamy dyskutować w tym dziale o dziesięcinie czy alternatywnej historii, związanej z inną konfiguracją wypełnienia misji przez Jezusa?
Bo nie za bardzo nadążam.
Co ma dziesięcina wspólnego z innym rodzajem śmierci Jezusa i zmianą historii judaizmu?
a.
Post został pochwalony 0 razy
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
Trawa
zolnierz
Dołączył: 18 Gru 2011
Posty: 23
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 1 raz Ostrzeżeń: 0/5
|
Wysłany: Pon 18:18, 26 Gru 2011 Temat postu: |
|
|
oczekiwanie napisał: | Do Trawy.
Dziesiecina. Jak ja zdefiniowac?
sprobujmy.
Dziesiecina - ustanowiony przez Jahwe-Elohim sposob wyposarzania Jego slug w dobra materialne potrzebne-konieczne do ich (slug) godnego materialnie zycia.
Czy zgadzacie sie z ta definicja? |
Absolutnie nie można przyjąć takiej definicji.
Zobaczmy jaka definicję aktualne dziesięciny podaje Wikipedia:
"Dziesięcina – podatek religijny w judaizmie i chrześcijaństwie. Obowiązkowe, świadczenie pieniężne lub rzeczowe w postaci dziesiątej części swojego dochodu na rzecz Kościoła, przeznaczone głównie na rzecz utrzymania duchowieństwa. Obecnie praktyka składania dziesięciny obecna jest tylko w niektórych kościołach protestanckich."
Można by przyjąć ta definicję z Wikipedii dodając iż ów podatek religijny w wysokości 10% dla chrześcijan nie ma żadnych podstaw Biblijnych oraz że cała ta teologia dziesięcin jest fałszywą nauką wprowadzoną celowo w celu osiągania korzyści materialnych przez przywódców duchownych.
Przede wszystkim dziesięcinę należy rozpatrywać tylko i wyłącznie w kontekście historycznym.
Jak już wspomniałem :
Dziesięcina była przeznaczona tylko dla Lewitów:
"Lewitom zaś dałem oto jako dziedzictwo każdą dziesięcinę w Izraelu za ich służbę, którą spełniają w Namiocie Zgromadzenia." Liczb 18,21
" Ponieważ dziesięcinę synów izraelskich, którą ci składają w darze ofiarnym Panu, dałem jako dziedzictwo Lewitom, dlatego powiedziałem o nich: Nie będą mieć dziedzictwa wśród synów izraelskich.." liczb 18, 24
DZIŚ JUŻ NIE MA LEWITÓW I NIE MA SŁUŻBY ŚWIĄTYNNEJ !!!
Nie możemy pisać ,że chodziło o dobra materialne, a tym bardziej pieniądze !!!!
dziesięcina była tylko i wyłącznie w formie żywności,bydła i płodów rolnych:
"Wszelka dziesięcina z płodów ziemi, czy to z plonów polnych, czy z owoców drzew, należy do Pana. Jest ona poświęcona Panu.
A jeżeli ktoś chce wykupić coś ze swojej dziesięciny, to dołoży do niej jedną piątą.
Wszelka dziesięcina z bydła i z trzody, wszystko, co przejdzie pod laską pasterską, co dziesiąte będzie poświęcone Panu" Kapł 27,31-32
Prawidłowa definicja dziesięciny jako faktu historycznego może brzmieć tak:
Dziesiecina - ustanowiony przez Jahwe-Elohim 10 % podatek w postaci żywności,bydła i płodów rolnych dla pokolenia Lewitów (które nie posiadało własnego dziedzictwa (liczb 28,24 ) w czasie sprawowania przez nich ofiarniej służby świątynnej.
Post został pochwalony 0 razy
Ostatnio zmieniony przez Trawa dnia Pon 18:19, 26 Gru 2011, w całości zmieniany 1 raz
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
oczekiwanie
Administrator
Dołączył: 10 Mar 2009
Posty: 2642
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 6 razy Ostrzeżeń: 0/5
|
Wysłany: Pon 18:22, 26 Gru 2011 Temat postu: |
|
|
Trawa. Podaj swoja definicje, gdyz ta z wikipedii absolutnie nie zgadza sie z Pismem.
Post został pochwalony 0 razy
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
andrzej1951
Pulkownik
Dołączył: 10 Mar 2009
Posty: 1192
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 23 razy Ostrzeżeń: 1/5 Skąd: Kraków
|
Wysłany: Pon 18:26, 26 Gru 2011 Temat postu: |
|
|
Pozwolę sobie zanegować twierdzenie, że dziesięcina była przeznaczona TYLKO dla Lewitów.
Przeczy temu twierdzeniu tekst z I Moj. 14.20.
Instytucja dziesięciny była więc znana daleko wcześniej niż powstanie kapłaństwa lewickiego.
a
Post został pochwalony 0 razy
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
Trawa
zolnierz
Dołączył: 18 Gru 2011
Posty: 23
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 1 raz Ostrzeżeń: 0/5
|
Wysłany: Pon 18:44, 26 Gru 2011 Temat postu: |
|
|
andrzej1951 napisał: | Ja się zgadzam.
Wydaje mi się jednakże, że problemem jest, KTO zniósł dziesięcinę w NT i czy był to Jezus ?
Nie ma co dyskutować o dziesięcinie w ST, bo to rzecz nie podlegajaca dyskusji.
O ile chodzi o NT, wydaje mi się, że kluczowym tekstem będzie ten : oddajcie cesarzowi, co cesarskie, a Bogu, co Boskie.
Należałoby się zastanowić, czy Jezus oddawał dziesięcinę.
Ja jestm PRZEKONANY, że tak !
Z czego wynika moje przekonanie:
A z tego, że nieoddawanie dziesięciny przez żyda było grzechem, a Jezus przeciez nie zgrzeszył.
a. |
Może problemem dla Ciebie jest kto zniósł system świątynny z służbą ofiarniczą (zarzynanie baranków) ? Jak sobie odpowiesz na to pytanie to nie będziesz miał wątpliwości kto zniósł dziesięciny służące właśnie utrzymaniu tego systemy ofiarniczego.
O ile chodzi o NT, wydaje mi się, że kluczowym tekstem jest brak tekstu
o nakazie płacenia dziesięciny dla chrześcijan.
Jeśli Jezus chciałby aby jego uczniowie płacili dziesięcinę to by po prostu im o tym powiedział i byłby ten tekst w ewangelii. Jezus nie ustanowił takiego sposobu finansowania kościoła ponieważ nie ma o tym ani jednego wersetu w całej Biblii. A jeśli się mylę i Jezus ustanowił taki sposób finansowania kościoła to napiszcie - zacytujcie ten WERSET chociaż jeden.
Czy tym wersetem jest ten co zacytował Andrzej? :
Drugi werset , który zacytowałeś:
"22,17 Powiedz nam przeto: Jak ci się zdaje? Czy należy płacić podatek cesarzowi, czy nie?
22,18 A Jezus, poznawszy ich złośliwość, rzekł: Czemu mnie kusicie, obłudnicy?
22,19 Pokażcie mi monetę podatkową; a oni przynieśli mu denar.
22,20 I rzecze im: Czyja to podobizna i czyj napis?
22,21 Powiadają: Cesarza. Wtedy mówi do nich: Oddawajcie więc, co jest cesarskiego, cesarzowi, a co Bożego, Bogu.
22,22 A gdy to usłyszeli, zdziwili się, po czym opuścili go i odeszli." Mat 22,17-22
NIE MÓWI O DZIESIĘCINIE !!!!!!!!!!!!
tylko o PODATKU DLA CESARZA !!!!!!!!!!!!!!! - CESARSKIE - CESARZOWI
BOGU - CO BOSKIE (nie jest to na pewno dziesięcina!!!!)
Czyli POKŁONY !!!!
Jeśli Jezus miałby na myśli dziesięcinę - powiedziałby o tym.
Lecz w ani w Ewangeliach, ani w całym NT nie ma o takim obowiązku ANI JEDNEGO WERSETU
BOGU się należy oddawać POKŁON Ap 19,4 Ap19,10 CHWAŁĘ I MOC Ap 19,1
Błogosławieństwo i chwała, i mądrość, i dziękczynienie, i cześć, i moc, i siła Bogu Ap 7,12 Judy 1,25
MIŁOŚĆ Jan 5,3
dobroczynności i pomocy wzajemnej; takie bowiem ofiary podobają się Bogu hebr 13,16
Panu Bogu swemu pokłon oddawać i tylko jemu będziesz służył. Łuk 4,8
Jezus nie oddawał dziesięciny - proponuje abyś się douczył w tej materii, zamiast stawiać fałszywą tezę,że Jezus płacił dziesięcinę.
Jezus nie płacił dziesięciny ponieważ nie był właścicielem ziemskim (nie posiadał na własność ziemi i nie uprawiał zawodu zobligowanego do płacenia dziesięcin. Jezus był cieślą. Cieśle i stolarze - NIE PŁACILI dziesięcin.
A tak na początek to proponuję tobie ABC dziesięciny abyś poszerzył swoją wiedzę na ten temat rozwiązując prosty test:
"
You are here: Home / Autor / Sapp Roger / Co tak naprawdę wiesz o dziesięcinie?
Co tak naprawdę wiesz o dziesięcinie?
27 marca 2005 By admin Leave a Comment
Co tak naprawdę wiesz o dziesięcinie ?
Rozwiąż poniższy test „prawdy-fałszu,” aby sprawdzić jak wiele rzeczywiście rozumiesz na temat dziesięciny. Spodziewamy się, że wielu będzie zaskoczonych.
Zapisz swoje odpowiedzi.
Prawda czy fałsz? 1. Pan Jezus Chrystus oddawał dziesięcinę ze swoich dochodów.
Prawda czy fałsz? 2. Szymon Piotr, pierwotnie rybak, oddawał dziesięcinę z pierwocin
ryb, które złowił.
Prawda czy fałsz? 3. Każdy w Starym Testamencie starający się wykonywać zakon Mojżeszowy oddawał dziesięcinę.
Prawda czy fałsz? 4. Abraham dał dziesięcinę Melchizedekowi w taki sam sposób, jak dziś wierzący oddają dziesięcinę Panu Jezusowi Chrystusowi.
Prawda czy fałsz? 5. Pan Jezus Chrystus nauczał swoich uczniów, że powinni oddawać dziesięcinę.
Prawda czy fałsz? 6. W Biblii jest wiele przykładów ludzi oddających dziesięcinę ze swoich przychodów.
Prawda czy fałsz? 7. Nowy Testament uczy nas, że powinniśmy oddawać dziesięcinę usługującym, w taki sam sposób, jak Żydzi oddawali dziesięcine Kapłanom.
Prawda czy fałsz? 8. Biblia naucza, że Bożym standardem dawania jest 10%
Prawda czy fałsz? 9. Sprawiedliwi biedni oddawali dziesięcinę w ST.
Prawda czy fałsz? 10. Ponieważ wszyscy podlegamy tym samym standardom, dziesięcina dotyczy wszystkich.
Prawda czy fałsz? Pytanie bonusowe. Biblia naucza, ze wszyscy powinni dwać 10% ze swoich dochodów.
A oto odpowiedzi
Prawda czy fałsz? 1. Pan Jezus Chrystus oddawał dziesięcinę ze swoich dochodów.
To jest fałsz. Pan Jezus Chrystus był z zawodu stolarzem, po przekroczeniu 30 roku życia został kaznodzieją i nauczycielem. Od nikogo pracującego w tych zawodach Prawo Mojżeszowe nie wymagało składania jakiejkolwiek dziesięciny.
Prawda czy fałsz? 2. Szymon Piotr, pierwotnie rybak, oddawał dziesięcinę z pierwocin ryb, które złowił. To również jest fałsz. Nie wymagano żadnej dziesięciny od rybaków. Tylko od ludzi zawodowo zajmujących się dwoma profesjami wymagano dziesięciny.
W starożytnym Izraelu wymagano dziesięciny wyłącznie od farmerów i gospodarzy (pasterze, zaganiacze). Składali dziesięcinę wyłącznie z jedzenia.
Prawda czy fałsz?
3. Każdy w Starym Testamencie starający się wykonywać zakon Mojżeszowy oddawał dziesięcinę. Teraz już powinno być oczywiste, że to też jest fałszywe. Było bardzo wielu ludzi o różnych zawodach, od których Prawo nie wymagało płacenia dziesięciny. Na przykład, jak ap. Paweł, który był wytwórcą namiotów, nie musiał składać dziesięciny. W rzeczywistości, żaden z dwunastu apostołów nie płacił dziesięciny, ponieważ nikt z nich nie pracował w zawodzie, od którego wymagano składania dziesięciny.
Prawda czy fałsz?
4. Abraham dał dziesięcinę Melchizedekowi w taki sam sposób, jak dziś wierzący oddają dziesięcinę Panu Jezusowi Chrystusowi. To również jest fałszem. Dziesięcina Abarahama była zupełnie innego rodzaju niż to, co praktykuje dziś kościół. Na przykład Abraham oddał dziesięcinę tylko jeden raz. Kościół oddaje dziesięcinę regularnie. Abraham oddał dziesięcinę ze zdobyczy wojennych, kościół daje dziesięcinę z przychodów. Abraham nie zarobił niczego, ponieważ pozostałe 90% zdobyczy oddał pierwotnym właścicielom. Kościół daje dziesięcinę ze swego przychodu. Nie ma przykazania, logiki, ani wskazówki w Nowym Testamencie, że wierzący mają dawać dziesięcinę z czegokolwiek Panu Jezusowi Chrystusowi. Wierzący mają dawać dobrodusznie (szczodrze, hojnie), gdy Bóg im błogosławi.
Prawda czy fałsz?
5. Pan Jezus Chrystus nauczał swoich uczniów, że powinni oddawać dziesięcinę.
Fałsz. Chrystus tylko dwukrotnie wspomniał o dziesięcinie. Żadna z tych wzmianek nie mówi, że Jego uczniowie mają płacić dziesięcinę. W tych wzmiankach Chrystus mówi, że faryzeusze powinni składać dziesięcinę z jedzenia, a nie pieniędzy.
Mówi również, że ta dziesięcina jest częścią Zakonu i mówi, że mówi, że nie jest to najważniejsza jego część. Następna wzmianka Pana o dziesięcinie, to samosprawiedliwy faryzeusz przechwalający się swoją dziesięciną. Chrystus mówi, że to ten drugi człowiek, który nie płaci dziesięciny, a który się upokorzył został właśnie usprawiedliwiony w oczach Bożych. Samosprawiedliwy płatnik dziesięciny nie został usprawiedliwiony w oczach Bożych.
Prawda czy fałsz? 6. W Biblii jest wiele przykładów ludzi oddających dziesięcinę ze swoich przychodów. Fałsz. W ciągu 4000 lat zapisków biblijnych nie ma ani jednego przykładu, na współczesną praktykę kościelną płacenia dziesięciny pieniędzmi.
W Prawie zapisane są dwa jednorazowe akty oddawania dziesięciny. Nie wydaje się aby Abraham lub Jakub mieli uważać, że powinni byli kontynuować zwyczaj poza tym jednym razem. Żaden z nich nie dawał dziesięciny z przychodów, ponieważ w obu przypadkach był to akt jednorazowy. Wszystkie pozostałe biblijne zapiski dotyczące dziesięciny znajdują się w Prawie Mojżeszowym. W Prawie nigdy nie używano pieniędzy, dziesięcinę składano z jedzenia. W rzeczywistości, jeśli ktoś chciał użyć do tego raczej pieniędzy niż przynieść pożywienie do Jerozolimy, to Bóg wymagał dodania 20% grzywny. Innymi słowy, Bóg zniechęcał do oddawania dziesięciny w pieniądzach.
Prawda czy fałsz?
7. Nowy Testament uczy nas, że powinniśmy oddawać dziesięcinę usługującym, w taki sam sposób, jak Żydzi oddawali dziesięcinę Kapłanom. Fałsz. Nowy Testament nie mówi na ten temat nic. Jest to ekstra-biblijna logika, które nie znajduje się w NT. W rzeczywistości List do Hebrajczyków czyni jasnym fakt, że wierzący nie są Lewitami w porządku kapłańskim. Wierzący mają wyższy porządek, porządek Melchizedeka.
Prawda czy fałsz? 8. Biblia naucza, że Bożym standardem dawania jest 10%. Fałsz.
Ani Stary ani Nowy Testament nie naucza tego. Ponownie, jest to ekstr-biblijna logika. Przede wszystkim, dziesięcina z jedzenia w ST nie była 10%-towa. W rzeczywistości było trochę więcej niż 23% średnio, rocznie. W Prawie Mojżeszowym byłby trzy rodzaje dziesięciny. Pierwszy rodzaj dziesięciny był oddawany wyłącznie przez rolnicze rodziny trzy razy do roku kapłanom w Jerozolimie. Drugi rodzaj był zachowywany przez te rodziny, jako utrzymanie na tą podróż, była ona nazywana dziesięciną świąteczną (nie ma w polskich tłumaczeniach), była na wakacje dla rodziny. Trzecia dziesięcina była dawana co trzy lata do lokalnego spichlerza wynosiła więc około 3% rocznie. To była więc dziesięcina biednych, zbierana dla tych w potrzebie, o tej dziesięcinie pisał właśnie Malachiasz. Żadna z nich nie była składką pieniężną. Wyłącznie pożywienie. Ci, którzy zarobili swoje oszczędności w innych zawodach nie płacili dziesięciny wcale. Niemniej jednak dawali ofiary wymagane przez Prawo, wśród których były złoto, srebro, brąz i miedziane monety. Nigdy Nowy Testament nie zmienia tego prawnego obowiązku składania dziesięciny z żywności nałożonego na niektórych Izraelskich rolników na Prawo składania dziesięciny z pieniędzy dla chrześcijan.
Prawda czy fałsz?
9. Sprawiedliwi biedni oddawali dziesięcinę w ST. Fałsz.
Biedni nie mieli zbiorów, ani stad, z których mogliby oddawać dziesięcinę. Mogli z trudem gromadzić na rogach pól tych, którym się lepiej powodziło.
Prawda czy fałsz?
10. Ponieważ wszyscy podlegamy tym samym standardom, dziesięcina dotyczy wszystkich.
Dziesięcina jest skrajnie niesprawiedliwa. Dziesięć procent przychodów dla biedaka to olbrzymi ciężar, podczas gdy 10 % przychodów bogatego może nie być ciężarem wcale. Jeśli ktoś ma 1000$ miesięcznie przychodu, to 100$ z tego przychodu wpłynie na jego jakość życia i może nawet wpłynąć nawet na jego zdolność zatroszczenia się o fundamentalne potrzeby dzieci i zdolność opłaty rachunków.
Dla kogoś, kto zarabia 10.000$ miesiecznie oddanie 1.000% ma niewielki wpływ na poziom życia, ponieważ pozostaje mu do dyspozycji znacznie ponad podstawowe potrzeby. Przy zarobkach 100.000$ miesięcznie oddanie 10.000$ nie już wcale zauważalnego wpływ na poziom życia.
Prawda czy fałsz? Pytanie bonusowe. Biblia naucza, ze wszyscy powinni dawać 10% ze swoich dochodów. Fałsz.
Na współczesną praktykę oddawania dziesięciny ma wpływ pięć zasadniczych składników, wyrażanych: wszyscy dają 10% swoich przychodów. W jaki sposób biblijne fakty na temat dziesięciny pasują do tego nauczania? Porównajmy i zestawmy ze sobą współczesne nauczanie o dziesięcinie z Biblią.
Wszyscy dają 10% z bieżących przychodów.
Rozważmy pierwszy element: „wszyscy.”
Dwa zdarzenie sprzed nadania Zakonu nie uzasadniają idei, że wszyscy powinni płacić dziesięcinę. Wyłącznie Abraham i Jakub w każdej z tych sytuacji płacą dziesięcinę. Księga Rodzaju nie podaje ani jednego zapisu więcej, aby ktokolwiek dziesięcinę płacił. Wydaje się, że Abraham i Jakub nie uczyli swoich dzieci na temat dziesięciny. Jedno z dzieci Jakuba, Józef, z pewnością był człowiekiem sprawiedliwym. Z ponad dziesięciu rozdziałów bardzo szczegółowych rozdziałów poświęconych jemu, nigdzie nie znajdujemy przypadku składania przez niego dziesięciny.
Nie każdy, w Księdze Rodzaju, przed nadaniem Zakonu, oddawał dziesięcinę.
W Zakonie Mojżeszowym, nie wymagano od wszystkich płacenia dziesięciny czy dawania pierwocin z plonów.
Tylko ci, którzy zajmowali się uprawą roli, hodowlą owiec lub bydła mieli nakazane przez Prawo składanie dziesięciny ze jedzenia i prezentowania pierwocin. Nikt z żyjących pod Prawem nie płacił dziesięciny pieniędzmi.
Chrystus miał tylko kilka słów do powiedzenia na temat dziesięciny. W tych słowach Jezus nie mówił, że każdy ma ją oddawać. Mówił, że niewierzący Żydzi, żyjący pod Prawem powinni oddawać dziesięcinę z pożywienia jeśli je uprawiają (hodują).
Wspomniał trzy rodzaje roślin, nie mówił tego do uczniów, lecz do niewierzących faryzeuszy.
Apostoł Paweł nie nauczał tego, że każdy ma obowiązek oddawać dziesięcinę czy nawet dawać. Uczył, że dawanie jest całkowicie dobrowolne. Pierwszy apostolski synodu również nic nie wspomina o tym, żeby pogańscy wierzący mieli dawać dziesięcinę. Nie ma żadnego dowodu na to, że w pierwszym wieku jakikolwiek chrześcijanin z pogan oddawał dziesięcinę.
Wszyscy dają 10% z bieżących przychodów.
Rozważmy składnik: „dają.” Dwa przypadki przed nadaniem Prawa wydają się być dawaniem, oba są aktami dobrowolnymi. Bóg nie wymagał od żadnego z nich, ani od Abrahama, ani od Jakuba, aby dawali dziesięcinę. Podczas, gdy wydaje się powierzchownie, że te przypadku wspierają nauczanie o dziesięcinie, w rzeczywistości zaprzeczają jej. Podczas, gdy zwolennicy dziesięciny uczą, że dziesięcina jest dawaniem, równocześnie twierdzą, że jest obowiązkiem i musi być oddawana. Oczywiście jest to sprzeczność w nauczaniu. Coś może być dane tylko wtedy, gdy jest dawane dobrowolnie. Jeśli jest to wymagane, to, w takim przypadku, jest to zapłata za duchowe posługi lub inaczej religijny podatek. Jeśli niektórzy nauczają, że wierzący, który nie oddaje dziesięciny wchodzi pod przekleństwo, to nie nauczają na temat dawania, lecz na temat płacenia obowiązku dziesięciny. Oczywiście, w pewnym sensie mają rację ponieważ uduchowiają Prawo Mojżeszowe, aby nauczać o dzisięcine.
Dziesięcina w Prawie Mojeszowym nigdy nie była dawaniem, była bardziej podobna do płacenia podatków. Prawo wymagało dziesięciny od farmerów i gospodarzy. Oni nie postrzegali swoich dziesięcin jako dawania. To nie była akt dobrowolny.
Gdyby dziesięciny nie zapłacili złamali by Prawo.
Wracając do Chrystusa, nie miał On wiele do powiedzenie na ten temat. Powiedział faktycznie, że Żydzi znajdujący się pod Zakonem płacą dziesięcinę. Bardzo dużo nauczał o finansach i dawaniu, lecz nigdzie nie polecił uczniom swoim, aby dawali dziesięcinę z pieniędzy czy czegokolwiek innego. Nie polecił im również aby dziesięcinę przyjmowali.
Paweł pisze dużo na temat finansów, nigdzie nie poleca nikomu dawać lub przyjmować dziesięcinę.
Pierwszy apostolski sobór, którego opis znajduje się w 15 rozdziale Dziejów Apostolskich milczy na temat dziesięciny, lecz jasno wyraża, że poganie nie mają zachowywać żadnego aspektu Prawa Mojżeszowego. To zawiera również sprawę dziesięciny.
Wszyscy dają 10% z bieżących przychodów.
Rozważmy składnik: 10% .
Dwa wydarzenie sprzed okresu działania Prawa nie uzasadniają idei, że powinno być dawane 10% czegokolwiek. Wartość liczbowa jest taka sama, lecz pozostałe cztery elementy są znacząco różne. Powoduje to, że praktyka dziesięciny we współczesnym kościele, jest zupełnie różna od tego, co się wydarzyło w Księdze Rodzaju. Jedyne podobieństwo to liczba dziesięć procent.
Chrystus potwierdzał liczbę 10 procent, lecz wyłącznie dla Żydów znajdujących się pod Prawem. Powiedział faryzeuszom, że powinni płacić dziesięcinę, 10%, wytworzonych przez nich środków spożywczych. Powiedział im również, że płacenie dziesięciu procent nie jest ważną sprawą Prawa. Mówiąc to, Chyrstus, mówi nam, że dziesięcina jest sprawą Zakonu.
Apostoł Paweł wielokrotnie ostrzega wierzących przed przekleństwem Zakonu. Wierzący z pogan nie powinni starać się zachowywać żadnego z aspektów Zakonu. Od wierzących nie wymaga się dawania dziesięciu procent z pożywienia ani czegokolwiek innego. Autorzy innych listów Jakub, Piotr milczą na ten temat również.
Wszyscy dają 10% z bieżących przychodów.
Rozważmy składnik: „bieżących.”
Dwa przykłady sprzed nadania Zakonu nie ujawniają praktyki stałego płacenia dziesięciny. Oba przypadki wydają się zdecydowanie aktami jednorazowymi. W przypadku Jakuba nie wiemy dokładnie, co zrobił, lecz wydaje się, że obiecywał Bogu zapłacić dziesięcinę jeden raz, gdy mu Bóg pobłogosławi. Kościelna praktyka regularnego płacenia dziesięciny nie może być uzasadniona na podstawie tych dwóch przypadków.
Jedyne miejsce w Biblii gdzie znajduje się regularne, stałe oddawanie dziesięcin można znaleźć w Zakonie Mojżeszowym. Ci, którzy uprawiali rolę i mieli hodowle w Izraelu mieli obowiązek przez całe życie oddawać dziesięcinę z produktów spożywczych, które wyprodukowali. Ta stała dziesięcina z jedzenia, która miała na celu zaopatrzenie Możeszowej służby Lewitów, często jest uduchowiana, aby usprawiedliwić regularne płacenie dziesięciny z pieniędzy na wsparcie chrześcijańskiej służby. Nie znajdujemy takiego usprawiedliwienia w Nowym Testamencie.
Wzmianka Chrystusa na temat dziesięciny ujawnia, że regularne oddawanie dziesięciny należy do Prawa.
Pan nic nie wspomina o tym, aby Jego uczniowie praktykowali dziesięcinę z czegokolwiek.
Podczas gdy pisma apostołów często mówią o hojnym dawaniu, to milczą na temat regularnego płacenia dziesięciny z czegokolwiek. Pierwszy sobór apostolski również milczy na ten temat, lecz uwalnia wierzących z pogan od wszelkich aspektów zachowywania Prawa Mojżeszowego.
Wszyscy dają 10% z bieżących przychodów.
Rozważmy składnik: „dochody.”
Abraham złożył dziesięcinę ze zdobyczy wojennej, a nie ze swojego dochodu. Oddał to, co zdobył na pokonanym wrogu. Co więcej, Pismo ujawnia, ze Abraham nawet nie zatrzymał dla siebie 90%, które pozostały. Zwrócił wszystko królowi Sodomy.
Ani jego przychody, ani własności, ani żadna część jego własnego dobra nie była w żaden sposób dotknięta przez tą dziesięcinę. Nie miał żadnego przychodu, z którego miałby ją płacić. W przypadku Jakuba nie wiemy dokładnie, co zrobił, ponieważ Pismo rejestruje tylko jego obietnicę złożoną Bogu. Innymi słowy, nie ma, w tych zdarzeniach pojawiających się przed nadaniem Zakonu, żadnego poparcia na to, że chrześcijanie mają dawać stale 10% ze swoich dochodów.
Niemal każdy nauczyciel, uczący na temat dziesięciny używa Zakonu i proroków żyjących pod Prawem do nauczania tego. Ci, którzy nauczają chrześcijan dziesięciny na podstawie Zakonu często nie dostrzegają, że wyłącznie wyprodukowane środki spożywcze były składane jako dziesięcina, nigdy pieniądze. Tylko ci, którzy zarabiali produkcją spożywczą mieli w ogóle płacić dziesięcinę. Ci Izraelici, którzy zarabiali w inny sposób jak np. wyrób namiotów, tkali, stolarze, pożyczający pieniądze, rybacy i uprawiający wszelkie inne zawody nigdy nie płacili dziesięcin ze swych przychodów, ponieważ tego od nich nie wymagano.
Chrystus nie zmienił dziesięciny ze środków spożywczych na dziesięcinę z pieniędzy.
Pisma apostołów nie zmieniły tego również. Sobór apostołów uwolnił wierzących z pogan od zachowywania Prawa, z pewnością nie zmienił dziesięciny ze środków spożywczych na dziesięcinę z pieniędzy. List do Hebrajczyków wspomina starotestamentową dziesięcinę, lecz nie uzasadnia współczesnym chrześcijanom dziesięciny z pieniędzy"
[link widoczny dla zalogowanych]
Post został pochwalony 0 razy
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
Trawa
zolnierz
Dołączył: 18 Gru 2011
Posty: 23
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 1 raz Ostrzeżeń: 0/5
|
Wysłany: Pon 18:45, 26 Gru 2011 Temat postu: |
|
|
oczekiwanie napisał: | Trawa. Podaj swoja definicje, gdyz ta z wikipedii absolutnie nie zgadza sie z Pismem. |
Szkoda,że nawet nie czytasz moich odpowiedzi.Moja definicja była trzy linijki ponad twoją odpowiedzią.
Post został pochwalony 0 razy
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
oczekiwanie
Administrator
Dołączył: 10 Mar 2009
Posty: 2642
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 6 razy Ostrzeżeń: 0/5
|
Wysłany: Pon 19:01, 26 Gru 2011 Temat postu: |
|
|
Trawa. Sorki, czesto jestem slepy. Prosze podaj swoja definicje ponizej. Dziesiecina to ....
Post został pochwalony 0 razy
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
Trawa
zolnierz
Dołączył: 18 Gru 2011
Posty: 23
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 1 raz Ostrzeżeń: 0/5
|
Wysłany: Pon 19:30, 26 Gru 2011 Temat postu: |
|
|
andrzej1951 napisał: | Pozwolę sobie zanegować twierdzenie, że dziesięcina była przeznaczona TYLKO dla Lewitów.
Przeczy temu twierdzeniu tekst z I Moj. 14.20.
Instytucja dziesięciny była więc znana daleko wcześniej niż powstanie kapłaństwa lewickiego.
a |
Ten tekst nie przeczy temu twierdzeniu, bo pismo wyraźnie mówi, że dziesięcina była przeznaczona jako dziedzictwo dla Lewitów.
Dziwne,że tego nie możesz pojąć.
Jeszcze raz zacytuję Tobie tekst z Biblii . Przeczytaj może go 100 razy to może zrozumiesz.:
""Lewitom zaś dałem oto jako dziedzictwo każdą dziesięcinę w Izraelu za ich służbę, którą spełniają w Namiocie Zgromadzenia." Liczb 18,21
" Ponieważ dziesięcinę synów izraelskich, którą ci składają w darze ofiarnym Panu, dałem jako dziedzictwo Lewitom, dlatego powiedziałem o nich: Nie będą mieć dziedzictwa wśród synów izraelskich.." liczb 18, 24 "
Tekst z I Moj. 14.20 NIE PRZECZY temu twierdzeniu gdyż opisuje
jednorazową czynność oddania hołdu przez Abrahama Melchizedekowi i tylko tyle. Jest to opis jednorazowego faktu, czynu historycznego.
Nie jest w tym fragmencie zawarty jakikolwiek nakaz, czy polecenie czynienia czegokolwiek!!!!
Dokładniejsze wyjaśnienie cytuję:
""ABRAHAM DAŁ DZIESIĘCINĘ, CZYLI „MISTYCZNE PRAWO DZIESIĘCINY SPRZED ZAKONU”
„A gdy wracał po zwycięstwie nad Kedorlaomerem i królami, którzy z nim byli, wyszedł mu na
spotkanie król Sodomy do doliny Szewe, doliny królewskiej. Melchisedek zaś, król Salemu,
wyniósł chleb i wino. A był on kapłanem Boga Najwyższego. I błogosławił mu, mówiąc: Niech
będzie błogosławiony Abram przez Boga Najwyższego, stworzyciela nieba i ziemi! I Niech
będzie błogosławiony Bóg Najwyższy, który wydał nieprzyjaciół twoich w ręce twoje! A Abram
dał mu dziesięcinę ze wszystkiego” [I Mojż. 14:17-20; Hebr. 7:1-10]
„Ten to Melchisedek, król Salemu, kapłan Boga Najwyższego, który wyszedł na spotkanie
Abrahama, gdy wracał po rozgromieniu królów, pobłogosławił mu, Abraham zaś dał mu
dziesięcinę ze wszystkiego. Imię jego znaczy najpierw król sprawiedliwości, następnie zaś król
Salemu, to jest król pokoju.
„Bez ojca, bez matki, bez rodowodu, nie mający ani początku dni, ani końca życia, lecz
podobny do Syna Bożego, pozostaje kapłanem na zawsze. Patrzcie tedy, jak wielki jest ten,
któremu nawet patriarcha Abraham dał dziesięcinę z najlepszego łupu” [Hebr. 7:1-4]
Czy powyższe fragmenty nauczają, że istnieje jakiś „odwieczny nakaz” oddawania dziesięciny,
wprowadzony jeszcze przez nadaniem Zakonu Mojżeszowego?
Absolutnie NIE !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Na wstępie zauważmy, że Abraham nie otrzymał nakazu oddawania dziesięciny z plonów i
bydła. Nie czytamy również, żeby taką dziesięcinę składał w sposób regularny. Zresztą, gdzie i
komu miałby ją oddawać? Melchizedeka spotkał tylko jeden raz. To po pierwsze
Po drugie, Abraham złożył Melchizedekowi dziesięcinę [dokładnie: dziesiątą część, a nie
podatek] z łupów wojennych [I Mojż. 14:20-24; Hebr. 7:4]. Dziesięcina dotyczy plonów i bydła,
a nie wojennych zdobyczy [V Mojż. 26:12-15].
Po trzecie, Abraham jednorazowo i dobrowolnie uczcił Melchizedeka dziesięciną, uznając
jego wyższość [Hebr. 7:4]. Natomiast jego wnuk Jakub uczynił dobrowolny ślub przed
Panem, że będzie dawał Mu dziesięcinę ze wszystkiego, co od Niego otrzyma [I Mojż. 28:20-
22]. Najwyraźniej wcześniej tego nie robił, bo Bóg tego odeń nie wymagał.
Autor Listu do Hebrajczyków pisze o dziesięcinie żeby pokazać, że Melchizedek był wyższy od
patriarchy Abrahama, ponieważ wziął od niego dziesięcinę i pobłogosławił mu. „A rzecz to
bezsporna, że mniejszy od większego otrzymuje błogosławieństwo” [7:7]. Następnie mówi o
Chrystusie jako kapłanie „według porządku Melchizedeka” [7:11]. Dzięki Niemu następuje
zmiana kapłaństwa, a „skoro zmienia się kapłaństwo, musi też nastąpić zmiana zakonu”
[7:12].
Arcykapłan Jezus „objął o tyle znakomitszą służbę, o ile lepszego przymierza jest
pośrednikiem, które zostało ustanowione w oparciu o lepsze obietnice. Gdyby bowiem pierwsze
przymierze nie było bez braków, nie szukanoby miejsca na drugie. Albowiem ganiąc ich mówi:
Oto idą dni, mówi Pan, a zawrę z domem Izraela i domem Judy przymierze nowe” [Hebr. 8:6-
8].
Jak wspomnieliśmy wyżej, w nowym przymierzu zanikają przepisy zewnętrzne, nałożone do
czasu zaprowadzenia porządku [Hebr. 9:8-10]. Należą do nich wszystkie regulacje świątynne i
systemowe z nakazem oddawania dziesięciny włącznie.
Oddanie dziesięciny przez Abrahama i Jakuba to po prostu fakty historyczne, a motywacją
obydwóch patriarchów nie było posłuszeństwo przykazaniu [które wtedy jeszcze nie istniało],
lecz dobrowolny akt uwielbienia Boga.
Wracając do zasad interpretacji Słowa Bożego, wystarczy czytać to, co jest napisane [zasada nr
1] o Abrahamie i brać pod uwagę kontekst nauczania z Listu do Hebrajczyków [zasada nr 2],
żeby nie pobłądzić w sprawie dziesięciny. Nie istnieje żadne „mistyczne prawo” nakazujące
dawać dziesięcinę od początku stworzenia!"
Źródło:
[link widoczny dla zalogowanych]
Post został pochwalony 0 razy
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
Trawa
zolnierz
Dołączył: 18 Gru 2011
Posty: 23
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 1 raz Ostrzeżeń: 0/5
|
Wysłany: Pon 19:47, 26 Gru 2011 Temat postu: |
|
|
oczekiwanie napisał: | Trawa. Sorki, czesto jestem slepy. Prosze podaj swoja definicje ponizej. Dziesiecina to .... |
Prawidłowa definicja dziesięciny jako faktu historycznego może brzmieć tak:
Dziesięcina - ustanowiony przez Jahwe-Elohim 10 % podatek w postaci żywności,bydła i płodów rolnych dla pokolenia Lewitów (które nie posiadało własnego dziedzictwa (liczb 28,24 ) w czasie sprawowania przez nich ofiarniej służby świątynnej.
Lecz także możemy przyjąć za bardziej prawidłową definicję Krzysztofa Dubisa z którą zgadzam się w 100%:
"Definicja dziesięciny
Biblijna definicja dziesięciny: Rodzaj podatku lub poświęcenia (oddzielenia) dla Pana jednej
dziesiątej płodów ziemi (plonów polnych, owoców drzew) oraz bydła i trzody [III Mojż. 27:30-32]
W Prawie Mojżeszowym dziesięcina była obowiązkowa (przykazanie), a nie dobrowolna [IIIMojż. 27:34]
Cel dziesięciny
Wspomaganie Lewitów, obcych przybyszów, sieroty i wdowy. Oddawanie dziesięciny było
warunkiem błogosławieństwa dla narodu i ziemi izraelskiej [V Mojż. 26:12-15]
Rodzaje dziesięciny
Zwolennicy nakazu oddawania dziesięciny przez członków Kościoła powinni zdawać sobie
sprawę, że istniały trzy rodzaje dziesięciny (wszystkie obowiązkowe):
1 rodzaj — Była oddawana raz w roku dla wspomożenia Lewitów [kapłanów] [IV Mojż. 18:21-
24]
Plemię Lewitów nie otrzymało ziemi w dziedzictwie [IV Mojż. 18:20, V Mojż. 12:12, V Mojż.
14:27]. Zostało oddzielone od reszty plemion izraelskich [IV Mojż. 3:39-45, IV Mojż. 3:5-10,
10,
IV Mojż. 8:14-19], żeby służyć Bogu w Przybytku, a później w Świątyni. Dlatego pierwsza
dziesięcina była przeznaczona dla nich, gdyż nie mieli innych źródeł utrzymania.
2 rodzaj — Była przynoszona do Jerozolimy w czasie świąt [V Mojż. 14:22-27]
3 rodzaj — Była oddawana co trzy lata i przeznaczano ją dla biednych [V Mojż. 14:28-29]
Każdy trzeci rok był ogłaszany „rokiem dziesięcin” [V Mojż. 26:12]. Gdy Izraelici złożyli
wszystkie swoje dziesięciny, mieli dać trzecią z nich Lewitom, przybyszom i sierotom. Wtedy
dopiero mogli powiedzieć przed Bogiem, że wypełnili Jego przykazanie [V Mojż. 26:12-15].
Suma wszystkich trzech rodzajów dziesięcin stanowiły średnio 23,3% plonów rocznie.*
Sposób oddawania dziesięciny
Dziesięcinę oddawano raz do roku [nie raz w miesiącu!]. Nie były to pieniądze, lecz płody ziemi
i bydło. Jeżeli ktoś chciał zachować płody [lub bydło], a w zamian dać pieniądze, musiał
wykupić te dobra za sumę powiększoną o dodatkowe 20% [czyli zamiast dziesięciny (10%)
dawał 12%][III Mojż. 27:31]
Jak widać już w tym miejscu, współczesna definicja dziesięciny w ogóle nie jest biblijna.
Zachodzi pogwałcenie zasady nr 2 [wyrwanie pojęcia z jego kontekstu] oraz zasady nr 4
[ignorowanie tekstów paralelnych]."
[link widoczny dla zalogowanych]
Jakby ta definicja była za mało zacytuję jeszcze cztery:
"Rozdział 1.
Pochodzenie i definicja dziesięciny
Korzystaj z Biblii, a nie ze słownika Webstera
Czym jest biblijna dziesięcina? To słowo jest tak powszechne wśród konserwatywnych
chrześcijan, że każdy myśli, iż dokładnie wie, co ono oznacza. Niemniej jednak poważne
problemy ze zrozumieniem dziesięciny pojawiają się od samego początku tej książki, z
powodu niezgody co do definicji „dziesięciny”. Hebrajskie i greckie słowa tłumaczone jako
„dziesięcina” znaczą „dziesiąta” (część – przyp. tłum). Jednak poza tą prostą definicją
istnieje wiele trudności w zdefiniowaniu tego, czym dziesięcina jest. Gdyby doprowadzić do
rozprawy sądowej, jakaś robocza definicja dziesięciny mogłaby być uzgodniona przez
wszystkie strony, zanim nastąpiłoby przedstawienie sprawy. Skoro jednak nie jest to
możliwe, zostaną przedstawione cztery definicje „dziesięciny”. Pomimo że wielu zadowoli
się trzecią definicją, w tej książce będziemy używać czwartej, zgodnej z Prawem
Mojżeszowym. Ten wybór może być dla wielu powodem problemów, ze względu na
wielowiekową tradycję przypisywania z góry określonego znaczenia dziesięcinie.
Pogańska i ogólna definicja
Pierwszą definicją dziesięciny jest ogólna, zawierająca wszystko definicja, która nie jest
używana w głównej części tej książki. Americana Encyclopedia definiuje ogólnie dziesięcinę
jako: „dziesiątą część produkcji czy innego przychodu, płaconą dobrowolnie lub pod
przymusem prawa na korzyść religijnych instytucji, aby wspierać księży i pastorów i jako
pomoc dla znajdujących się w potrzebie”4. Ta definicja nie rozróżnia między kościelną
dziesięciną pochodzącą z kościelnego prawa, osobistą dziesięciną z handlu oraz dziesięciną
rolną.
Encyklopedia religii podaje: „Pochodzenie świętych darów i płacenia dziesięciny z dóbr czy
posiadłości na rzecz bóstw bierze się ze starożytnego Bliskiego Wschodu. Często dawana
królom czy przekazywana królewskiej świątyni, dziesięcina była zazwyczaj wartością
przybliżoną, a nie dokładną. Ta praktyka znana jest z Mezopotamii, Syrii-Palestyny, Grecji i
dalej na wschód z fenickiego miasta Kartaginy”5.
Słownik Biblii Westminister podaje:„dziesiąta część przychodów poświęcona Bogu.
Oddzielna część jakiegoś produktu pochodząca z czyjegoś przemysłu czy też z łupów
wojennych, złożona jako wyraz uznania bogom, była praktykowana w różnych krajach
starożytności. Lidyjczycy ofiarowali dziesięcinę ze swych łupów (Herod. I, 89). Fenicjanie i
Kartagińczycy wysyłali corocznie dziesięcinę do Herkulesa Tyryjskiego. Te dziesięciny były
regularne lub okazjonalne, dobrowolne lub przepisane prawem”6.
Generalnie dziesięcina jest pochodzenia pogańskiego i poprzedza dziesięcinę z Prawa
Mojżeszowego o wiele stuleci. W Księdze Rodzaju 41:34 Józef zachęcał Egipcjan do tego,aby podwoili swoje dziesięciny w celu pokrycia okresu lat słabych zbiorów. W Księdze
Rodzaju 14 Abraham był zobowiązany do zapłacenia dziesięciny z łupów wojennych jako
wyrazu posłuszeństwa wobec arabskich zwyczajów wojennych. W czasach
nowotestamentowych Rzymskie Imperium otrzymywało pierwsze dziesięciny w postaci
10% ziarna i 20% owoców drzew z podbitych obszarów, włączając w to Judę.
Pomimo że dodatkowe pełne 10% z „łupów wojennych” nie zostało włączone w Prawo
Mojżeszowe, to 1% jest wspomniany w Lb. 31:25-27. Niemal każdy teologiczny komentarz
omawia ten starożytny zwyczaj z Gen 14:21, który łączy się z dziesięciną z wersetu 20.
Dziesięcina jako ogólna ofiara
Druga definicja „dziesięciny” jest najbardziej powszechna wśród nowoczesnych i
liberalnych kościołów, które zrównują dziesięcinę z dobrowolnym datkiem. Członkowie są
zachęcani do tego, aby zacząć od jakiegoś małego procentu i stopniowo zwiększać go
według swoich możliwości. Wśród tych kościołów nie uznaje się za obowiązek dawania
dziesięciny z ogólnego dochodu, nie jest to prawnym wymogiem. Ponieważ wiele
liberalnych kościołów przypisuje Adama i Mojżesza mitologii i wierzy, że księgi Pentatechu
były napisane po wygnaniu, zazwyczaj bazują w swym podejściu do dawania bardziej w
oparciu o ogólne zasady niż jakieś szczególne teksty.
Wielu utrzymujących to stanowisko woli używać „dziesięciny” w odniesieniu do zarobków
„netto” z pewnymi ograniczeniami. Najprawdopodobniej powiedzą, że od biednych nie
wymaga się składania dziesięciny i że ta dziesięcina jest wymagana tylko od tych, którzy
mają dochody ze swej pracy. Często będą też uważać, że wspieranie kościoła nie jest
wymagane od tych, którzy znajdują się na czystych państwowych pensjach lub żyją z
pomocy opieki społecznej. Pierwszoplanowym obowiązkiem rodziców jest zapewnić
niezbędne jedzenie, ubranie i mieszkanie dla swych rodzin.
Dziesięcina jako 10% z ogólnego dochodu.
Trzecia definicja „dziesięciny” jest nauczana w konserwatywnych i fundamentalistycznych
kościołach. W tych kościołach „dziesięcina” odnosi się do 10% ogólnego dochodu i
oczekuje się jej składania od wszystkich klas społecznych, zarówno bogatych, jak i
biednych. Oprócz wypłacania pensji pracownikom ewangelii i wspierania programów
socjalnych, niektóre mniejsze kościoły korzystają również z dziesięciny do zbierania
funduszy i płacenia wszystkich kościelnych długów. Upierają się przy tym, że dziesięcina
jest niezmiennym standardem biblijnym czy wieczną zasadą, niezniesioną przez Zakon
Mojżeszowy. Dokładna dziesięcina jako 10% ogólnych dochodów powinna być
przestrzegana przez wszystkich chrześcijan, a dobrowolne ofiary powinny być dawane
dodatkowo. Dziesięcina musi być zwracana zawsze najpierw Bogu, podczas gdy inne
potrzeby, takie jak schronienie, opieka na dziećmi, leki, jedzenie, ogrzewanie i ubrania,
muszą znaleźć się w dalszej kolejności. Kościół jest zobligowany do nauczania o
dziesięcinie, ponieważ jest to nakaz biblijny.
Ta wspólna dla konserwatystów definicja jest odrzucana i obalana w tej książce, ponieważ
nie bierze ona pod uwagę prawidłowej definicji, celu i ograniczeń biblijnej dziesięciny. Jak
wspomniano we wstępie, ta książka celowo używa wielu konserwatywnych kościelnych
źródeł informacji w celu zademonstrowania, że ta definicja jest zarówno legalistyczna jak i
szkodliwa dla kościoła, który powinien korzystać z nowotestamentowych zasad.
Dziesięcina jako starotestamentowy nakaz dla Izraela.
Czwarta definicja „dziesięciny” jest precyzyjną i wąską biblijną definicją dziesięciny, taką
jak podaje ją Prawo Mojżeszowe w Starym Przymierzu. Biblijna dziesięcina była
zarządzeniem Prawa Mojżeszowego przeznaczonym do wykonania i korzystania przez
naród izraelski będący pod Starym Przymierzem. Pełna dziesięcina była przekazywana
plemieniu Lewiego, po pierwsze, jako wynagrodzenie za stratę dziedzictwa ziemi w
Izraelu, po drugie, za ich służbę braciom, synom Aarona, którzy jako jedyni byli
kapłanami. Jedna dziesiąta pierwszej dziesięciny była w zamian przekazywana przez
lewitów kapłanom, którzy usługiwali przy ołtarzu.
Zasadniczo dziesięcina była używana nie tylko do budowy domów czci. Z powodu
pogańskiego zbezczeszczenia ziemi oryginalna dziesięcina składała się wyłącznie z tego, co
wyrosło na Bożej uświęconej ziemi Izraela i z przyrostu zwierzęcej produkcji w ziemi
Izraela. Pomimo że dziesięcina mogła być wymieniona na pieniężną wartość, nigdy nie
była składana w postaci pieniędzy! Druga (i trzecia) dziesięcina były składane po to, aby
dostarczyć jedzenie na okazjonalne święta, na pomoc społeczną dla wdów, sierot,
półsierot (bez ojca) i potrzebujących obcych w Izraelu.
Ta książka jest wyzwaniem dla tych wszystkich, którzy trzymają się trzeciej definicji, aby
rozważyli swoje stanowisko w świetle całego biblijnego nauczania na temat dawania,
szczególnie Nowego Przymierza po Kalwarii. Przedstawia nowotestamentowe zasady
dawania, które znacznie przewyższają przymusowy system Starego Testamentu.
Zastrzeżenia wobec tego sytemu
Pojawia się natychmiast kilka zastrzeżeń wobec trzeciej definicji. Po pierwsze, Abraham dał
dziesięcinę z dóbr materialnych (nie z jedzenia) przed przekazaniem Prawa Mojżeszowego.
Cały rozdział poświęcony jest temu, aby pokazać, że dziesięcina Abrahama nie była
wymogiem Boga, lecz wynikała z posłuszeństwa wobec arabskiego zwyczaju dotyczącego
łupów wojennych.
Drugie zastrzeżenie dotyczące tej definicji dotyczy zignorowania „zasad interpretacji”, i
twierdzenia, że dziesięcina odzwierciedla wieczną naturę Boga i stosuje się do wszystkich
ludzi przez wszystkie wieki. To zastrzeżenie jest obszernie dyskutowane w rozdziale na
temat fragmentu Kapł. 27:30-34. Zwrot „poświęcona Panu” stosuje się tak samo wobec
wszystkich religijnych nakazów w Księdze Kapłańskiej. Właściwa interpretacja nie może
ignorować kontekstu rozdziału i księgi, w której znajduje się ten zwrot.
Trzecie zastrzeżenie dotyczy ograniczeń, jeśli chodzi o to, z czego składała się dziesięcina
czyli plony i trzody otrzymane w granicach Izraela. Z pewnością ten fakt jest trudny do
zaakceptowania. Niemniej jednak, dopóki definicja „dziesięciny” jest ograniczona do kart
samej Biblii, ta trzecia definicja nie może być nazwana „biblijną”. Kościół nie może po
prostu definiować biblijnych terminów swoimi własnymi opiniami i poza biblijnymi
źródłami. O ile prawdą jest to, że Bóg jest właścicielem wszystkiego i człowiek ma być
szafarzem tego, co Bóg dał w jego ręce, ten fakt nie stanowi o tym, że dziesięcina jest
wieczną biblijną zasadą. Głównym rozdziałem na temat dziesięciny jest Księga Liczb 18,
która jasno określa przyczynę składania biblijnej dziesięciny.
Czwarte zastrzeżenie dotyczy wezwania, że wszyscy muszą płacić dziesięcinę, ponieważ
było to absolutne minimum oczekiwane od każdego Izraelity. Niemniej jednak, to
twierdzenie nie jest uzasadnione przez Pismo, lecz ma poparcie wyłącznie w czyimś
systemie wartości i tradycjach. W rzeczywistości nie ma biblijnych przyczyn, aby
przypuszczać, że sam Jezus Chrystus kiedykolwiek płacił dziesięcinę, ponieważ On nie
kwalifikował się do tego.
Skład dziesięciny
Zaskakującym biblijnym faktem jest to, że biedni nie płacili dziesięciny, lecz otrzymywali z
dziesięcin. Osobny rozdział został poświęcony dyskusji o tej prawdzie dotyczącej biednych.
Jezus nie płacił dziesięciny, ani tym nie zgrzeszył, ponieważ był ubogi, nie posiadał ziemi
czy stad zwierząt wykorzystywanych na swoje utrzymanie. Od biednych oczekiwano tylko,
że będą dawać dobrowolne dary według swoich możliwości.
Na podstawie listy z pierwszego rozdziału łatwo można pokazać, że każda znana z zapisów
Prawa Mojżeszowego dziesięcina pochodziła od posiadaczy ziemi i właścicieli stad w
obrębie ziemi Izraela. Jest to całkowicie nieoczekiwana, choć bardzo wyraźna, prawda
dotycząca dziesięciny, którą ujawniają wyczerpujące badania Biblii za pomocą
konkordancji. Bez względu na to, jak dziwne może się to wydać, biblijna dziesięcina miała
na celu wyłącznie socjalne wsparcie składające się niemal wyłącznie z ziarna i zwierząt
stadnych.
Sama dziesięcina była podzielona na dwie kategorie – jedzenie (Kapł 27:30) i zwierzęta
(Kapł 27:32). Żydowska tradycja sugeruje, że zwierzęta były składane jako dziesięcina
druga czy świąteczna. Jeśli jest to prawdą, skoro druga dziesięcina była zjadana przez
wszystkich w czasie święta, to nie szła bezpośrednio na zaopatrzenie kapłanów czy
lewitów.
Społeczeństwo w czasach biblijnych składało się z zawodów takich jak: piekarze, wytwórcy
świeczek, stolarze, wytwórcy ubrań, najemni pracownicy farm, wynajęci pracownicy do
pilnowania stad, najemni służący domowi, mistrzowie jubilerscy, kamieniarze, mistrzowie
obróbki metali, muzycy, malarze, wytwórcy perfum, lekarze, rzeźbiarze, żołnierze,
garbarze, nauczyciele i wytwórcy namiotów. Jednak żadna z tych profesji czy żaden
produkt pochodzący z tych zawodów nie został włączony do listy dziesięcin. Dlaczego nie?
Te zawody dostarczały wiele pieniędzy dla poborców podatkowych, świątynnych
podatków; były przeznaczane jako wyrazy uznania dla obcych zdobywców i, oczywiście,
jako dobrowolne ofiary. Jest nie do pomyślenia, aby Bóg po prostu zapomniał włączyć ich
do obszernej listy tego, co ma być składane w dziesięcinach.
Musimy również pamiętać o tym, że Prawo Mojżeszowe dotyczące „pierworodnych”
dotyczyło wszystkich, oprócz pierworodnych z rodziny, w której czterej synowie mieli
prawo do podziału ziemi przez dwa, trzy pokolenia, ponieważ pierworodny miał otrzymać
podwójny dział dziedzictwa (np. Pwt 21:17).
Ci, którzy posiadali działkę zbyt małą, aby utrzymać z niej rodzinę, musieli sprzedać swój
dział krewnym, którzy mieli większe dziedzictwo. Następnie mogli pracować jako
najemnicy na ziemi swych krewnych lub przeprowadzić się do miasta i zająć się handlem.
Na przykład działka 1000 akrów mogła być podzielona między czterech synów w częściach
400; 200; 200 i 200 akrów w pierwszym pokoleniu: 160; 80; 80 oraz 80 w drugim
pokoleniu; 32;16;16 i 16 w trzecim. Tak więc stały podział ziemi zachowywał stałą wartość
dziesięciny, lecz w znaczny sposób zmniejszała się liczba osób płacących dziesięcinę z ziemi."
Fragment zacytowany z :
[link widoczny dla zalogowanych]
Post został pochwalony 0 razy
|
|
Powrót do góry |
|
|
|
|
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach
|
fora.pl - załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by phpBB © 2001, 2005 phpBB Group
|