www.oczekiwanie.fora.pl

Tarshish Yahahlom

Andrzeju dlaczego uwazasz ze Jahszua jako czlowiek nie jest potrzebny do zbawienia? On juz zwyciezyl jest to nieodwracalne, dlatego Bog ustanowil go mesjaszem i posrednikiem pomiedzy ludzkoscia a nim czyli Bogiem. Ty lub ja popelnilismy juz jakies grzechy tak wiec o zbawieniu z wlasnej inicjatywy nie ma mowy. Jahshua juz jest ustanowiony jako krol krolow i wszelka doskonalosc osiagamy w jego imieniu czyli podazamy droga ktora on przebyl. Co do stwierdzenia ze wszyscy zgrzeszyli to zostalo ono napisane po zwyciestwie mesjasza i dotyczlo ludzi wtedy zyjacych jak i wszystkich ktorzy powiela blad Adama i tez zgrzesza, wtedy brak im bedzie chwaly (charakteru) Bozego.

To co napisalem jest tylko opcja do naszych rozwazan i nie traktujcie tego jago "wyroczni" Problem grzechu (zla) jest bardzo skaplikowany ale trzeba sie z nim zmierzyc inaczej mozemy popasc w totalne zwatpienie.

MariAnna

Mam bardzo konkretne pytanie i byłabym wdzięczna za odpowiedź. Jakich zawodów, zajęć powinien unikać, bądź nie podejmować się chrześcijanin. Czy chrześcijanin, pragnący żyć zgodnie ze Słowem Bożym, może np. być policjantem, żołnierzem, aktorem, maklerem giełdowym? Czy może zajmować się sportem np. trener bokserski czy walk obronnych? Nie jest to dla mnie teoretyczne rozważanie, uczestniczyłam ostatnio w dyskusji na ten temat. Mój oponent miał dość radykalne poglądy, właściwie to cały czas o tym myślę. A może to ja jestem w błędzie? Bardzo proszę podyskutujmy na ten temat. Może przybędzie mi argumentów aby komuś pomóc.

Jag

Dla mnie jest to pytanie o normy etyczne. Innymi slowy, czy sa jakies zawody nie pozwalacaje na etyczne zycie? Nielatwo o jednoznaczna odpowiedz. Trudno mi sobie wyobrazic chrzescijan - rzeznikow, katow czy mysliwych. Ale to nie znaczy, ze takich nie ma.

Asia

Mari, każdy musi sobie odpowiedzieć chyba sam, co powinien, a czego nie powinien w zyciu robic Smile

. Osobiście nie lubię radykałów i skrajności Cool

.

oczekiwanie

Tarshish Yahahlom

Wrzucil bym tu jeszcze dwa podzialy:
Pierwszy: to sytuacja czlowieka mlodego ktory stoi przed wyborem zawodu (kierunkiem studiow) W tej sytuacji mlody czlowiek ma latwiej jezeli kieruje sie biblia moze wyeliminowac pewne wybory, np: mloda dziewczyna postanawia nie byc aktorka poniewaz w holywood kariera czesto "przebiega" przez wiele lozek.
Drugi: to sytuacja gdy ktos pracuje w swoim zawodzie np:10 lat "spotyka sie" z biblia osobiscie znam kucharza ktory jest teraz wierzacym ale ciagle ma dylemat: w pracy przyzadza wieprzowine dla klientow.

oczekiwanie

Jag

A jezeli marzeniem pewnej mlodej osoby jest prowadzenie restauracji wegetarianskiej? Albo ktos kocha teatr i nie ma wcale zamiaru wybierac sie do Hollywood? Pisze to, aby pokazac, ze trudno dac tu uniwersalna odpowiedz dla wszystkich, kazdy przypadek trzeba traktowac osobno, nawet jesli generalna zasad jest ta sama.

Asia

Dlatego ja daję sobie i innym wolność w każdej kwestii, wg prawa:
"Kochaj i rób co chcesz!" Smile

Adventus007

Widzę tu bardzo fajny temat. Mamy tu coś o praktycznym chrześcijaństwie. A co myślicie o życiu na bezrobociu gdy żona pracuje zarobkowo? Opiekuję się teściową ma 84 lata oraz ogrodem i domem.
Czy jako chrześcijanin muszę pracować zarobkowo? Na jednym z forów jeden katolik uważa to za nieetyczne. Podzielcie się swoją opinią, mile widziane uzasadnienie tekstami Pisma Świętego.

Tarshish Yahahlom

Jakies poltora roku temu bylem bliski podobnej sytuacji, niemialem pracy a zonie konczyl sie urlop maciezynski i mogla wrocic do szpitala na pelny etat. Rozwazalismy wariant w ktorym to ja opiekowal bym sie mala Abigail i domem na szczescie w pore znalazlem prace i znowu jestem glowna lokomotywa rodziny.

Jag

Rozni ludzie maja rozne pomysly na zycie, a i samo zycie nam sie roznie uklada. Czasami - z roznych wzgledow - pracowac nie mozemy. Nikt nie musi pracowac zarobkowo, i nie ma to nic wspolnego z tym, czy jest sie chrzescijaninem, czy nie. Dopiero takie rzeczy jak lenistwo czy tez wykorzystywanie innych sa nieetyczne, ale znow nie maja one zbyt wiele wspolnego z tym, czy pracujemy. Mozna nie pracowac i nie byc leniwym ani nie wykorzystywac innych. A mozna rownie dobrze pracowac i lenic sie oraz wykorzystywac ludzi.

andrzej1951

Jag !
W dziale Filozofia bardzo zainteresowały mnie Twoje ostatnie słowa, dotyczące " spuścizny Jezusa i jego nauk".
Otóż moim credem życiowym jest pragmatyzm, tzw. zdrowy egoizm i dbanie o swój własny interes.
Od razu zaznaczam, że nie mam zamiaru umierać za jakąkolwiek ideę, czy jakąkolwiek prawdę.
Nie interesuje mnie też żadna forma "narzuconej" ewangelizacji, a więc nie zamierzam nikogo nawracać na moją konfensję religijną, udowadniać, że tylko ja mam rację, zamieszczać na tym forum jakichkolwiek religijnych linków, a nawet biegać po mieście z ulotkami, ksziążeczkami itp.
Forma chrześcijaństwa, do której przystąpiłem nie jest idealna, ale najlepsza dla mnie na ten czas.
Ja z przystąpienia do chrześcijaństwa oczekiwałem i oczekuję wymiernych korzyści przede wszystkim dla siebie.
Co do nauk Jezusa.
Na dzień dzisiejszy znam je teoretycznie. Nie potrafię ( lub wielu przypadkach) , nie chcę ich stosować.
Jezus "zmodyfikował" ( skondensował) Dekalog do dwóch przykazań.
Pierwsze - to kochaj Boga.
Na dzień dzisiejszy - nie potrafię ! Wierzę, że istnieje Bóg ( jakkolwiek Go rozumiemy). Podziwiam Go, boję się Go,ale nie potrafię Go kochać. No, bo za co? Za to szambo ziemskie, w które mnie władował, bez mojej zgody.
Drugie - kochaj bliźniego swego jak siebie samego.
Na dzień dzisiejszy - nie chcę !
No, bo za co ?
Bo, może oprócz kilku osób, które policzyłbym na palcach ( chyba) jednej ręki, wszystkich innych uważam za swoich realnych ( a wielu potencjalnych) konkurentów do jakości mojego życia.
Zadaję sobie więc pytanie:
Na ile opłaca mi się stosować zasady Jezusa ?
Co ja z tego będę miał ?

I na razie na tym zakończę.
Pozdrawiam.
a.

Jag

No dobrze, to jakie to korzysci, zarowno wymierne jak i nie, czerpiesz z chrzescijanstwa? Dlaczego zmalazles je wlasnie tam, a nie w innych religiach czy bezreligijnosci?

Nie jestem przekonany, ze stosowanie zasad Jezusa sie "oplaca". Bowiem do zycia pozagrobowego jestem nastawiony agnostycznie. Uwazam natomiast, ze jest przynajmniej jedna podstawowa wartosc, dla ktorej warto zyc, i to nawet bez wzgledu na istnienie Boga lub nie: milosc. Nie chce zyc wylacznie dla siebie. Nie warto. wiem natomiast, ze ze potrafie kochac, i ze milosc jest niesamolubna. Jesli kogos kochasz, to nie bedziesz sie wahal oddac za te osobe zycia. Jedna z takich osob jest np. moja corka. Ciekawe jest to, ze Jezus postawil miedzy pojeciami "Bog" i "milosc" praktycznie znak rownosci. Kiedy po latach nieobecnosci zainteresowalem sie ponownie chrzescijanstwem, bylo to dzieki Johnowi Spongowi, ktory zaproponowal inne rozumienie tego, czym jest Bog (opierajac sie m.in. na wczesniejszych propozycjach Paula Tillicha): Bog jako podstawa bytu. Bog jako zrodlo milosci. Bog jako moc dajaca nam odwage sprzeciwiania sie zlu. W takim rozumieniu Bog to niekoniecznie mityczna osoba przygladajacie sie nam z nieba, ale cos/ktos nieustannie obecnego w nas.

Rzeczywiscie, zyjemy w swiecie konkurencji. A czy nie lepiej byloby go zastapic swiatem kooperacji?

oczekiwanie